Verslag conferentie Kairos Palestina: ‘Faith Sumoud, Creative Resistance’

Kathinka Minzinga bezocht namens Kairos-Sabeel Nederland de zevende internationale conferentie van Kairos Palestine. Het thema van de conferentie was ‘Faith Sumoud Creative Resistance’. Ze schreef het onderstaande verslag.

Namens Kairos-Sabeel Nederland bezocht ik van 8-10 december de internationale conferentie. Er waren vertegenwoordigers uit vele landen bijeen.

De voorzitter van de Wereldraad van Kerken, dr. Olav Tveit sprak bij de opening over de vraag: wat betekent gerechtigheid? Aan de basis van het gedachtegoed van de Wereldraad van kerken staat hierbij de Verklaring van de rechten van de mens uit 1948, een document dat in samenspraak met de wereldgodsdiensten tot stand is gekomen.

Ds. Mitri Raheb refereerde in zijn toespraak aan het feit dat Palestijnse christenen tegen de Sykes-Picot verdeling waren, evenzo was er verzet tegen het betrekken de naam van “God” bij de overwinning van de Israëli’s in 1967. Bij de intifada in 1987 trokken kerken en kerkleiders samen op.

Volgens Gideon Levy  is de premisse van Israël is dat Palestijnen niet gelijk zijn als medemensen. Hoe kunnen we dit veranderen?

Gerechtigheid is geen status quo, maar een roeping, ingebed in een relatie. Het is een universele zaak en raakt het hart van het menszijn. Daar waar onrecht geschied faalt de mens. Aan de basis ligt egoïsme, de wil om te overheersen.

Diana Buttu herinnert ons aan het optimisme van de wil, de kracht van Palestijnen om vooruit te kijken. Wij werken aan wonderen, jullie in het buitenland hoeven de bezetting niet te ondergaan. Wij ondergaan het maar zien naar jullie om te werken aan BDS.

Israël meet met twee maten, hanteert boycot als het haar uitkomt, roept op tot boycot Hamas en Iran. Waar blijven jullie regeringen? Ondervraag Israëli’s bij jullie vliegvelden. Eis visa voor kolonisten. Blokkeer deelname Israël aan Eurovisie en Fifa.

De roep van urgentie die in 2009 uitging vanuit onze Palestijnse zusterkerken heeft niet aan belang ingeboet. Zij staan gezamenlijk achter elke titel en jota van het toenmalige document.

Aan hun kant doen de kerken in Palestina er alles aan om gezamenlijk op te trekken in deze voor hun zo moeilijke tijden.

Ondanks het feit dat de moeilijkheden ten gevolge van de bezetting van hun land alleen maar toenemen laten zij zich door een woord van Hoop inspireren zoals dat tot ons gekomen is in de brief van Paulus aan de gemeente te Rome: “Wees verheugd door de hoop die u hebt, wees standvastig wanneer u tegenspoed ondervindt en bid onophoudelijk”.  Drie aansporingen op de weg van het geloof. Aansporingen waarbij wij als Westerse Kerk kunnen leren van de kerk in de verdrukking en de kerk van de Global South: India, Filippijnen, Nigeria, Zuid-Afrika. Kerken die met andere ogen kijken naar Empire zoals onze vrienden zo mooi zeggen.

Wereldheerschappijen komen en gaan, de instrumenten waarvan zij zich bedienen zijn hetzelfde. Palestina is al eeuwenlang bezet gebied. Zionisme is gelinkt aan kolonialisme.

Nieuwe wetten worden door Israel uitgevaardigd, daardoor worden potentiele ondersteuners van Palestina geïntimideerd. De Nakba mag niet meer worden genoemd en onderwezen, uitingen van cultuur worden tegengehouden. Dit weegt zwaar op Palestijnen, zegt Muna Mushhwar.

Toch blijft de bevolking standvastig in het geloof en in verbondenheid met het land.

Door verschillende sprekers wordt gewezen op het belang om met de jonge mensen in gesprek te blijven en zo een weerwoord te geven aan hun frustratie en onverschilligheid.

In geval van extremisme wordt absolute waarheid het uitgangspunt stelt Iyad Barhouti en dan is er geen dialoog meer mogelijk. Racisme en verwerping zijn het gevolg evenals het denken in tegenstellingen: gelovig- niet gelovig, in plaats van onderdrukker-onderdrukte.

Vader Jamal Khader: Ook het Judaïsme kent extremisme in zoverre als het Palestijnen uitsluit. Het woord van God is echter voor het welzijn van een ieder en sluit niemand uit.

Ds Isaac Munther vat de sprekers van de conferentie als volgt samen:

• We verheffen onze stem en vertegenwoordigen daarbij een verenigde meerderheid van de christenen in Palestina
• We kijken vooruit en gebruiken creatief verzet samen met de internationale gemeenschap, onze bevriende Israëli’s en de grassroot bewegingen.
• We houden daarbij vast aan de principes van gerechtigheid, verzoening, vrijheid en onafhankelijkheid.
• Uitgangspunt is co-existentie waarbij we in het gelaat van de ander het gezicht van God zien ( een politieke oplossing is niet voldoende)
• We zijn tegen extremisme
• Jerusalem moet vrij toegankelijk zijn voor iedereen
• Verzet betekent dat we blijven
• We houden hoop en geloof in een betere toekomst
• We volgen daarbij geen illusies
• Kairos is daarbij een wegwijzer, het biedt genoeg om onze huidige werkelijkheid aan te spreken.