Column Dick Gaasbeek, bestuurslid Kairos-Sabeel

Er lijkt iets aan het draaien te zijn in de publieke opinie over wat zich afspeelt in en tussen Israël en de Palestijnse gebieden. NRC meldde begin oktober zelfs paginabreed ‘Nu gooien niet de Palestijnen, maar de Joodse kolonisten met stenen (…) Israëlische kolonisten vielen onlangs met veel geweld een Palestijns dorp binnen. Dergelijk geweld neemt de laatste tijd toe en meestal komen de daders er zonder straf mee weg.’ Hoe duidelijk wil je geïllustreerd zien wat al jaren aan de gang is? 

Ook bij de PKN in Utrecht zullen dergelijke berichten zeker worden gelezen. Maar in een reactie aan de werkgroep PaIs Rijnmond blijft scriba De Reuver zich verschuilen achter de mantra dat ‘zijn organisatie’ in de (onze) Nederlandse context beleid uitvoert, gericht op de joodse wortels van het christelijk geloof, het investeren in het joods-christelijke gesprek en de strijd tegen antisemitisme’.

PaIs Rijnmond wees hem er daarop op dat de PKN met deze op theologie gebaseerde keuze niet alleen de Universele Rechten van de Mens negeert, maar ook wegkijkt van wat de Palestijnse bevolking in Israël en de Palestijnse gebieden wordt aangedaan. 
Ook is het al decennialang zonneklaar dat de staat Israël in deze kwestie de veel sterkere ‘bovenliggende partij’ is die de rechten van de onderliggende partij dagelijks schendt, terwijl onze christelijke achtergrond van ons juist vraagt te kiezen voor de partij die duidelijk ‘op de grond ligt’.  

Natuurlijk is het een goede zaak je te verdiepen in je bronnen. En vanuit de geloofsgeschiedenis kan je ook het concept van de ‘onopgeefbare verbondenheid’ begrijpen.

Maar met de genoemde beleidskeuze maakt de PKN bewust een eenzijdige keuze voor de Israëlische zaak en dus tégen die van het Palestijnse volk dat minstens gelijke rechten heeft op het land ten westen van de Jordaan. 

Er zijn in ons land, en ook daarbuiten, echter hele krachtige organisaties die het beleid van de staat Israël ‘te vuur en te zwaard’ verdedigen en juist die organisaties krijgen wel gehoor in ‘Utrecht’.

En precies daarom blijft het belangrijk er in groten getale bij de PKN op aan te blijven dringen het èchte gesprek over deze zaak binnen alle kerken op gang te brengen. 

Een al lang beproefde manier om dat te bewerkstelligen is door middel van diplomatieke gesprekken te proberen nader tot elkaar te komen.
Maar ik denk dat het tijd wordt die diplomatie te steunen met heldere, eenduidige acties zoals die van de werkgroep PaIs Rijnmond; iedereen kan zelf een brief schrijven naar ds. De Reuver en die via de post naar Utrecht sturen. Schrijf in je eigen bewoordingen waarom je vindt dat de Protestantse Kerk Nederland het voortouw moet nemen in het afwijzen van de de facto bezetting van Palestina.

Wanneer we dat met enkele honderden, duizenden, en hopelijk tienduizenden, doen zal daar op enig moment duidelijk moeten worden dat het voor de PKN echt tijd is in actie te komen voor een rechtvaardige wereld. Ook (of misschien juist) in de regio die wij zien als bakermat van onze cultuur en die wij kennen als het Heilige Land.

Dick Gaasbeek

Postadres dr. René de Reuver: Postbus 8504, 3503 RM Utrecht

email: info@protestantsekerk.nl