Na een column over apartheid nu een column van Chris Kors met als titel ‘Apart’
In 2009 bezocht ik in het kader van een studieverlof St.John’s Church in Edinburgh. Daar hebben ze een warm kloppend hart voor ‘justice & peace’, was mij verteld. Dat zag ik ook al toen ik aan kwam lopen. Aan de buitenmuur van de kerk hing een reusachtig schilderij: ‘Some pigs are more equal than others.’ Al sinds de jaren `80 initieert de kerk statements als deze, gemaakt door ‘Artists for Justice and Peace.’
Waarom deze kerk dit doet? Zij zegt daarover: ‘Deze doeken zijn bedoeld om discussie en reactie uit te lokken bij voorbijgangers.’ In maatschappelijk engagement klopt toch al het hart van deze geloofsgemeenschap. Ze faciliteert dagelijks korte middaggebeden die altijd in het teken staan van een maatschappelijke nood, en reiken mensen daarbij ook concreet suggesties aan hoe zij aan de verandering van die situatie zelf iets kunnen bijdragen.
Carla Borgers trapte dit nieuwe jaar af met een column waarin zij aandacht vraagt voor de ‘Position Paper’ die B’Tselem recent heeft geschreven. In die Paper legt deze mensenrechtenorganisatie uit dat de huidige staat Israël niet anders dan als Apartheidsstaat omschreven kan worden. Apartheid doet ons misschien vooral terugdenken aan Zuid-Afrika, en de strijd die Nelson Mandela daartegen gevoerd heeft.
Maar apartheid is nog wel wat meer dan een gewezen Zuidafrikaans fenomeen. Tot op de dag van vandaag is het een realiteit waarin ‘some pigs are more equal than others.’ B’Tselem komt tot de pijnlijke conclusie dat al vele jaren de Palestijnen gebukt gaan onder het apartheidsregime van Israël. Hoeveel tijd hebben we als wereld nodig om te snappen dat je over apartheid niet alleen woorden van veroordeling moet uitspreken maar er ook daadwerkelijk consequenties aan moet verbinden? Zoals het middaggebed in St.John’s het tot besluit verwoordt in een gebed om in je mee te dragen:
come, Father,
come, Mother,
come, Lord Jesus
come, Holy Spirit of God
give us for our hallowing
thoughts that pass into prayer
prayer that passes into love
and love that passes into action.
AMEN
Toen ik St.John’s verliet, was een groep mensen op het voorplein van de kerk aktie aan het voeren namens Amnesty International. Voor ‘Justice & Peace’, omdat zij niet vergeten waren wat in `89 gebeurd was op het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing. Het trof mij dat zij dat hier, op deze plek deden. Tegelijk dacht ik: ‘…maar natuurlijk, waar anders, waar beter dan hier in het voorportaal van de kerk?’
Wat mij betreft een inspirerend voorbeeld om op de stoep van onze kerken op te komen voor wie gebukt gaan onder onrecht. En wanneer we dit doen om aandacht te vragen voor de apartheid waaronder Palestijnen gebukt gaan, zal het geheid bij voorbijgangers op straat of bestuurders in de top van onze kerken discussie losmaken. Maar hierover zwijgen…, dat zou pas apart zijn.
Chris Kors