Column ‘Dit is apartheid’

Carla Borgers schreef deze column over apartheid in Palestina en Israël.

“We kunnen blijven doen alsof er geen verband bestaat tussen de vernietiging van Um al-Hiran in de Negev-woestijn om plaats te maken voor de Joodse gemeenschap van Hiran en de vernietiging – aan de andere kant van de Groene Lijn – van Susiya, het Palestijnse dorp in de zuidelijke heuvels van Hebron, ter wille van Susiya, de Joodse nederzetting. We kunnen blijven doen alsof we de diepe betekenis niet begrijpen van een militair bevel dat bepaalt dat elke Jood van waar ook ter wereld de bufferzone kan betreden wanneer ze maar willen, maar Palestijnse onderdanen moeten hiervoor een vergunning krijgen. We kunnen blijven doen alsof 75% van de toegelaten kiezers in Karnei Shomron die opdagen voor de verkiezingen voor de 23e Knesset een viering van de democratie waren, terwijl er in Nablus – slechts een paar kilometer naar het oosten – geen toegelaten kiezers zijn. We kunnen ons blijven gedragen alsof het regime op de Westelijke Jordaanoever, dat al meer dan een halve eeuw aan de macht is, het resultaat is van een soort militaire staatsgreep van het GOC Centrale Commando, dat het gebied volledig onafhankelijk van de politiek van de Israëlische regering– alle regeringen – bestuurt. We kunnen laten geloven dat het denkbaar is – zelfs democratisch! – dat de helft van de mensen die tussen de Jordaan en de Middellandse Zee wonen, joods zijn en de andere helft Palestijnen, maar dat dit demografische evenwicht het enige is dat gelijk is in het leven hier. En we kunnen er ook – nu – mee stoppen.”

Dit zijn woorden van Hagai El-Ad, directeur van B’Tselem, Israëlisch Informatiecentrum voor Mensenrechten in de Bezette Gebieden.

Het zijn wrange, maar ware woorden die hij neerschreef als introductie bij een recent uitgekomen paper: A regime of Jewish supremacy from the Jordan River to the Mediterranean Sea: This is apartheid.

Hagai schrijft dat het voor het eerst in het bestaan van de organisatie (opgericht in 1989) is dat zijn organisatie een complete analyse maakt van de dagelijkse realiteit in het hele gebied dat door Israël wordt gecontroleerd, in plaats van alleen in de Bezette Gebieden.

Het is een diepte-analyse van de feiten. Feiten die laten zien dat de Israëlische democratie, zoals die binnen de Groene Lijn bestaat, met aan de andere kant van die lijn een tijdelijke militaire bezetting, ver verwijderd is van de realiteit. En erger nog, de feiten laten zien dat deze omschrijving de leugen normaliseert dat het hier zou gaan om twee afzonderlijke regimes in plaats van één. Hagai schrijft: “Het duwt voor altijd het moment van afrekening, wanneer we de feiten onder ogen moeten zien en toegeven dat het tijdelijke permanent is geworden, naar een toekomst die nooit zal komen.”

Hagai spoort zijn lezers aan om de volledige paper te lezen en breed te delen. Op de website van B’Tselem vond ik ook een link naar een brede publiekscampagne, waarin de belangrijkste punten op een interactieve manier worden getoond: https://thisisapartheid.btselem.org/eng/#1

Overigens is de naam B’Tselem ontleend aan het bijbelboek Genesis (Gen. 1:27), waar staat: “En God schiep de mens naar zijn beeld”. B’Tselem betekent: naar zijn beeld.

De naam van de organisatie drukt daarmee de joodse en universele morele opdracht uit om de mensenrechten van alle mensen te respecteren en te verdedigen.

Lees en deel!

Carla Borgers

Link naar de volledige tekst van de paper: https://www.btselem.org/sites/default/files/publications/202101_this_is_apartheid_eng.pdf

Website B’Tselem: https://www.btselem.org/