Column ‘Sisyphus arbeid’

In de Gutmensch scheurkalender werd onlangs verwezen naar een uitspraak van de filosoof/schrijver Camus waarin hij aan de hand van Sisyphus een optimistisch mensbeeld neerzet. Sisyphus riep tot dusver bij mij andere gedachtes en gevoelens op: het steeds weer je inzetten om verandering tot stand te brengen, waarbij je bij herhaling constateren moet dat je de volgende dag weer voor dezelfde uitdaging staat. Om moedeloos van te worden.

Moedeloosheid dreigt zeker als ik waarneem dat in kerk en politiek de rampzalige ontwikkelingen in Palestina/Israël  grotendeels genegeerd worden; en dat al gedurende decennia.  Het doden van Palestijnen, het vernielen van hun huizen en infrastructuur, het uitwissen van de Palestijns materieel en immaterieel bestaan door Israël, de doorgaande annexatie, de militaire bezetting, etc., etc., dat alles vermag geen effectieve verandering te brengen in houding en gedrag t.a.v. de Joodse staat Israël. De Protestantse Kerk Nederland ontbreekt het blijkbaar aan moed om te breken met theologische denkbeelden die aan joden en aan de staat Israël een aparte plaats toekennen in een vermeend  goddelijk heilsplan. Gegronde kritiek op deze kerkelijke policy klinkt al decennialang, zonder merkbare verandering.

Toch, zwijgen is geen optie. Camus nam waar dat er steeds mensen zijn die de moed opbrengen om hun schouders te zetten onder het werk dat gedaan moet worden, dag in, dag uit. Dat inzicht voedde zijn optimistisch mensbeeld. Er rest ons dus weinig anders dan om maar stug en hoopvol door te gaan.

Jan den Hertog, Culemborg