Een brief van rabbijn Arak Ascherman

 

 

 

 

Dit gebeurt er op dit moment met Israeli die opkomen voor de rechten van Palestijnen

 

 

 

 

vrijdag 13 oktober

 

Beste vrienden en sympathisanten, 

 

Een paar woorden terwijl hier de Sjabbat hier begint.

Sommigen van jullie weten misschien dat ik niet kon communiceren omdat ik dinsdag gevangen zat en in hongerstaking was gegaan omdat ik weigerde ermee in te stemmen dat ik vijftien dagen lang van de Westelijke Jordaanoever zou worden verbannen. Nadat ik had mee gemaakt hoe ik werd uitgescholden op het politiebureau en zag hoe de rechters totaal niet geïnteresseerd waren in Palestijnen toen ik in beroep ging, had ik geen andere keuze dan toe te geven. Van buiten af kan ik beter steun geven dan van binnen uit. 

Terwijl ik gevangen zat, hebben kolonisten en soldaten de gemeenschap van Wadi Seeq (die wij verdedigd hebben) en onze activisten wreed aangevallen. Mensen werden geslagen, vluchtende bedoeïenen werden tegengehouden en spullen werden van hen gestolen. Camera’s zijn in beslag genomen of de inhoud is gewist, dus we hebben heel weinig bewijs. 

Onze vrijwilligers weten dat ze gevaar lopen van de kant van de kolonisten, het leger en  de Palestijnen. 

De situatie doet me denken aan Japanse Amerikanen die na Pearl Harbor in kampen werden gedwongen.

Wij Israëli’s zijn verenigd in onze pijn, woede en afkeer over de slachting van Israëli’s en degenen die gevangen zijn genomen. Iedereen kent wel zo iemand. De overgrote meerderheid van de Israëliërs is op dit moment echter niet geïnteresseerd in het onderscheid tussen Palestijnse terroristen en geterroriseerde Palestijnen. 

Hoezeer we de internationale steun voor Israël in deze moeilijke tijd ook waarderen, we proberen uit te leggen dat er geen tegenstrijdigheid bestaat tussen de steun voor Israël en de eis dat onze veiligheidstroepen basismaatregelen nemen om de Palestijnen te beschermen tegen kolonisten. In feite vroeg het leger de kolonisten vanaf het begin de Westelijke Jordaanoever niet in vuur en vlam te zetten en hun werk niet moeilijker te maken. Dat bleef twee dagen zo, maar niet geen dag  langer. 

Het is moeilijk voor mij om nu “Shabbat Shalom” te zeggen. Maar laten we niet vergeten dat we Parashat Bereshit lezen, de allereerste verzen van de Thora. Hoofdstuk 1:27 leert ons dat ALLE menselijke wezens naar Gods beeld zijn geschapen.

 

En ja, Kaïn:  wij zijn de hoeders van onze broeder en zuster. 

 

Arik 

 

Rabbi Arik Ascherman 

Uitvoerend directeur 

Torat Tzedek