Kumi Now! – 10 Emigratie en ELCJHL

Palestijnse christenen ervaren steeds moeilijker omstandigheden als gevolg van de bezetting door Israel. Palestijnen reageren op verschillende manieren op de Israëlische bezetting. Het bracht veel Palestijnse Christenen ertoe te emigreren, met als gevolg een kleinere Christelijke presentie in het Heilige Land. De Evangelisch Lutherse Kerk in Jordanië en het Heilige Land (ELCJHL) spant zich in om deze gemeenschap in stand te houden door goede opleidingsmogelijkheden aan te bieden. Hier volgt wat je daarover moet weten en wat je kunt doen zodat we samen kunnen opstaan.

Organisatie

De ELCJHL is een gemeenschap die God wil eren en dienen. We hebben zes Arabisch sprekende gemeenten in Ramallah, Jeruzalem, Beit Jala, Bethlehem, Beit Sahour en Amman, in Jordanië. We hebben ook een Engels sprekende gemeente in Jeruzalem, de ELCJHL/ELCA. Onze kerken zijn belangrijke spirituele centra voor onze gemeenten, die het dikwijls moeilijk hebben om te overleven te midden van de langdurige militaire bezetting van Palestina. De kerkdienst op zondagmorgen, bijbelstudies, een opleidingsinstituut voor leken-predikers, vrouwengroepen en jeugdgroepen zijn sommige van onze vitale diensten om de gemeenten levend te houden.

De ELCJHL gelooft dat de sleutels tot het oplossen van de Christelijke emigratie uit het Heilige Land zijn:

-educatie in de gemeenschappen ondersteunen door Christelijke scholen en opleidingsmogelijkheden.

-de emigratie van Christenen stoppen door het creëren van werkgelegenheid.

– zorgen voor goedkope woningen.

-Christelijke sociale organisaties versterken, die diensten aanbieden aan de hele Palestijnse gemeenschap, ongeacht religie, gender of politieke overtuiging.

Je kunt de ELCJHL vinden op hun website https://www.elcjhl.org/. Of op Facebook: https://www.facebook.com/elcjhl, op Twitter: https://www.twitter.com/elcjhl, of YouTube: https://youtube.com/user/ELCJHL

Onderwerp

Een centrale uitdaging voor Christenen in Palestina en het Midden-Oosten is emigratie. Verschillende problemen maken dat Palestijnen hun traditionele vaderland verlaten. Recente onderzoeken onder Palestijnse Christenen wijzen op verscheidene oorzaken op grond waarvan in het bijzonder onze gemeenschap het land verlaat.

De belangrijkste reden genoemd door mensen, die besloten te emigreren, is het algemene gebrek aan vrijheid en veiligheid in de Palestijnse Gebieden en de afwezigheid van vrede aan de horizon. Dit houdt in:

-de steeds slechter wordende economische situatie in Palestina. De levensomstandigheden van Palestijnen maken dat velen van onze jongeren bezorgd zijn voor hun eigen economische situatie in de toekomst.

-de maatregelen van de bezetting, waaronder de ontmenselijkende ervaringen bij checkpoints, het in beslagnemen van bezittingen, het afbreken van huizen, het niet kunnen krijgen van bouwvergunningen, en het gebrek aan mogelijkheden om weer als familie bij elkaar te komen. Dit alles schept een sfeer van wanhoop.

-het toenemende extremisme aan alle kanten van het conflict heeft vele vredelievende Christenen ertoe gedwongen veiliger omstandigheden te zoeken voor het grootbrengen van hun kinderen.

-in de gegevens uit onze onderzoeken kunnen we zien dat de emigratie van Christenen uit Palestina – gebrek aan vrijheid en het steeds slechter worden van economische vooruitzichten – een directe relatie heeft met de bezetting door Israël. Dit is een langdurige en schadelijke ontwikkeling voor de leden van onze Lutherse gemeenten.

Onze kerk, hoe klein ook, heeft een bijzonder grote impact gehad op de Palestijnse gemeenschap. Arabische Christenen en die van het Midden-Oosten handhaven een cruciaal evenwicht in de regio. Wij willen vrede brengen, gerechtigheid tot stand brengen, meewerken aan verzoening, de mensenrechten verdedigen, dialoog tot stand brengen en apostelen van liefde zijn.

Eén van de manieren waarop we onze inbreng vorm geven is educatie.

Er zijn Lutherse scholen in Ramallah, Bethlehem, Beit Sahour. Wij houden ook in Beit Jala een opleidingscentrum voor milieu-educatie in stand. Het getuigenis van deze scholen is hetzelfde als het getuigenis van de hele kerk: wij staan bekend om onze pogingen om tot verzoening te komen door overleg en het werken aan vrede. Wij onderwijzen zowel Christelijke, als Moslim studenten, zij aan zij. Al onze scholen zijn voor jongens en meisjes, mannen en vrouwen gezamenlijk. Al onze scholen hebben altijd vredesopvoeding als deel van het reguliere curriculum en vele nemen deel aan andere vrede bevorderende en diplomatieke mogelijkheden, zoals het Model United Nations.

Door onze scholen verbreiden we onze Evangelisch-Lutherse ethiek in de Palestijnse context:

-we beïnvloeden de Palestijnse identiteit van onze jeugd zodat ze openstaan voor diversiteit in onze gemeenschap.

-we leren onze jeugd om samen te leven met andere geloven, in het bijzonder het geloof van wie naast ons leven:  Moslims, Joden en Christenen.

-we bieden opvoeding tot vrede aan, leren onze kinderen de handvatten tot leven-bevorderend verzet tegen de ontmenselijkende krachten. We moedigen dialoog aan om een rechtvaardige vrede te bevorderen op een geweldloze manier.

-we ondersteunen de rol en inbreng van vrouwen in onze gemeenschap.

-we bieden hoogwaardig onderwijs aan dat de studenten sterk maakt in de vele uitdagingen van het leven.

-we proberen de Palestijnse gemeenschap te vormen tot het openstaan voor diversiteit en democratie.

Vandaag doen 3000 studenten mee in onze scholen. De scholen van de ELCJHL staan voor vredesopvoeding.

Pastor Ashraf Tannous en de strijd van Christenen in Palestina

Een zondagochtenddienst, zoals zoveel andere. Gevuld met lezingen uit de Bijbel, liederen, begeleid door het orgel. Bij het zingen van How great Thou art (Hoe groot bent U) sluiten veel gemeenteleden hun gezangboek en zingen uit het hoofd. Na de dienst drinken de gemeenteleden samen koffie in de zaal naast de kerkruimte.

Deze dienst is niet in de Verenigde Staten van Amerika of Canada, ze is in Beit Sahour in Palestina.

Er zijn mensen die Beit Sahour zien als de geboorteplaats van het Christendom. De naam van de stad – gebaseerd op de oorspronkelijke taal – verwijst óf naar de herders, óf naar de Wijzen in het Kerstverhaal. Twee verschillende plekken in de stad zeggen de plaats te zijn waar de herders de engel van God zagen. De stad Bethlehem ligt iets ten Westen.

Te leven in het Heilige Land is een bijzondere ervaring voor pastor Ashraf Tannous, de pastor van de gemeente te Beit Sahour.

“Dit is het land van Jezus, dit is het land van de Bijbel”, zegt hij. “Dit is het land van de geboorte, dit is het land van de opstanding, dit is het land van de hemelvaart, dit is het land van de vernedering van Jezus, dit is het land van alles, het is heel uniek”.

Maar leven in het Heilige Land brengt voor Palestijnen uitdagingen mee. Het is een land waar de Israëlische regering Palestijns bezit in beslag neemt. Het is een land waar Palestijnen een pas nodig hebben om de heilige plaatsen in Jeruzalem te bezoeken. Het is een land waar de familie van pastor Tannous uit hun huis werd verdreven in de oorlog van 1948. Het is een land dat Palestijnen, Christenen en Moslims, verlaten op zoek naar een leven met minder problemen.

Wat de situatie verergert voor pastor Tannous is het gevoel dat de wereldwijde familie van Christenen hem de rug heeft toegekeerd.

Verkiezen in Palestina te wonen is niet gemakkelijk. Zijn vaders familie werd van hun huis in Lydda (Lod in het Hebreeuws) verdreven in 1948, in de oorlog die in Israël de Onafhankelijkheidsoorlog wordt genoemd, door Palestijnen de Naqba (de Ramp). Zij vluchtten naar Jordanië, waar vijf van pastor Tannous’ ooms en tantes nog wonen. Ze kunnen niet terug naar hun huizen.

Om naar Jeruzalem te gaan, een reis van 30 minuten, is een pas nodig, die niet altijd gekregen wordt. Zelfs met een pas betekent het militaire checkpoints passeren. De vroegere pastor van de gemeente van pastor Tannous woont dicht bij een Israëlische nederzetting en is bang dat zijn land hem zal worden afgenomen. In het naburige Bethlehem zijn verschillende vluchtelingenkampen met generaties van Palestijnse families die al 60 jaar niet naar huis konden terugkeren. De werkeloosheid is Palestina was meer dan 26 % in 2014, in datzelfde jaar was het minder dan 6% in Israël.

Tannous heeft Christenen en Moslims in zijn gemeente gezien, die Palestina verlaten, op de vlucht voor het conflict, of omdat het té moeilijk is om voor levensonderhoud voor een gezin te zorgen.

Het is een worsteling om het geloof levend te houden, levend onder de bezetting, zegt Tannous. “Meestentijds bidden we God om de bezetting te laten ophouden, om een mooi en vredig leven te leven”, zegt hij “en wanneer deze gebeden niet worden verhoord, wanneer ze niet krijgen waar ze voor bidden,  geloven ze dat ze door God verlaten zijn.”

Tannous zegt dat het de rol van de kerk in deze context is om te helpen hoop te houden in een vredige en rechtvaardige toekomst. “Onze mensen overtuigen dat geloof, hoop en liefde niet tot stand komen door de mensen, maar dat ze vanuit de hemel tot ons komen, van Jezus Christus die ons leerde hoe te hopen, lief te hebben en hoe we ons leven hier op waarde kunnen schatten.”

Tannous gelooft sterk in de rol van de kerk in Palestina, maar hij voelt niet altijd dat de wereldwijde Christelijke gemeenschap hen ondersteunt.

Hoewel Palestina het land van Jezus is, zijn velen verbaasd te horen dat Christenen die daar leven, weggaan. “Jammer genoeg weten de meeste Christenen overal ter wereld niet dat er Christelijke broeders en zusters zijn in Palestina, die vechten voor gerechtigheid, vechten voor vrijheid”, zegt hij. “Mensen denken dat het Christendom uit Europa of Amerika komt en ze vergeten dat het uit het Heilige Land afkomstig is.“

Tannous gelooft ook dat het de rol van alle Christenen is om hun geloof in actie te vertalen, werkend aan de beëindiging van bezetting en conflict. Hij haalt graag Dietrich Bonhoeffer aan: “Geloof zonder hoop is ziek”, maar hij voegt er iets aan toe: Christenen vragen om relaties op te bouwen en te pleiten voor gerechtigheid: “Ik bedoel dat geloof zonder hoop, zonder liefde, zonder bruggen bouwen, zonder voor anderen te werken, zonder met anderen samen te werken, zonder tegen vernedering, checkpoints en muren te werken, ook ziek is.”

“Als je een Christen bent moet je werken aan liefde, vrede en verzoening”, zegt hij, “het volk dat leeft onder bezetting verdedigen”.

Tannous weet dat geen enkele beschrijving die hij geeft een waar beeld kan geven van het leven in Palestina. Alleen zijn worden zijn niet genoeg om actie te gaan ondernemen.  Daarom nodigt hij Christenen van over de hele wereld uit om te komen en de worstelingen van het leven te zien in het Heilige Land. “Het moment dat mensen komen en het bestaan van Christenen erkennen, en niet zomaar Christenen, maar de eerste Christenen”, zegt hij, “kan dit een heleboel veranderen”.

Oorspronkelijk gepubliceerd door het Centrale Mennonitische Commitee (MSS) Canada op https://msscanada.ca/story/land-bible; aangepast voor publicatie.

Actie

Welke religie of filosofie je ook aanhangt, bel of schrijf naar kerken in je omgeving: “Dit is de week van gebed, onderdeel van de gebedscirkel voor Israël en Palestina van de Wereldraad van Kerken. Palestijnse Christenen hebben een oproep gedaan aan kerken wereldwijd om te luisteren naar hun schreeuw om gerechtigheid. Zij smeken u om de ongerechtigheid die zij ondergaan niet te negeren en vragen: ‘Kunt u ons helpen om onze vrijheid te herkrijgen, zodat vrede, gerechtigheid en liefde kunnen groeien in het Heilige Land?’. Wees alstublieft solidair met hen en laat hun stem gehoord worden”.

Om meer te leren over de gebedscirkel van de Wereldraad van Kerken: https://www.oikoumene.org/en/resources/prayer-circle.

Bezoek een kerkdienst en vraag daar iets te mogen zeggen. Als ze ‘ja’ zeggen op het verzoek te spreken over of te bidden voor Palestina en Israël, zet de naam van de kerk op  social media #SheSaidYes. Als de kerk ‘nee’ zegt #SheSaidNo. Geef ook een link naar deze pagina van de Kumi Now website met de hashtags #ChristiansintheHolyLand, #Kmi Now en #Kumi11.

Literatuur

Het lied Yarabba Salaami.

Een bekend lied, gezongen door veel Palestijnse Christenen.

Yarabba salaami amter alayna salaam,

(God van vrede, regen vrede op ons)

Yarabba salaami im la’qulabana salaam.

(God van vrede, vul onze harten met vrede)

Yarabba salaami amter alayna salaam,

(God van vrede, regen vrede op ons)

Yarabba salaami im’na biladana salaam.

God van vrede, geef ons land vrede).

Middelen

Boek:

Palestinian Christians: Emigration, Displacement and Diaspora. Geredigeerd door dominee Mitri Raheb (voormalig pastor van de Evangelische Lutherse kerk in Bethlehem en tegenwoordig directeur en ontwikkelaar van het Diyar Consortium in Bethlehem.)

Artikelen:

-“Why Christians are Fleeing the Holy Land” door Klaus Wivel in Forward

-“For a shrinking group of Palestinians, Bethlehem is still a Promised Land”, door Vildana Hajric; https://medium.com/@VildanaHajrifor-a-shrinking-group-of-palestinians-bethlehem-is-still-a-promised-land-4e9e12785d00

-“Lonely this Christmas: a Glimpse into the life of the West Bank’s Last Christians”, door Dina Kraft in Haaretz; https://haaretz.com/middle-east-news/palestinians/MAGAZINE-a-glimpse-into-the-life of -the-westbank-s-last-christians-1.5629510

 

Video

“Christian Emigration from the Holy Land, Causes and Numerical Data”, van het Christian Media Center: https://www.cmc-terrasanta.com/video/2-christians-in-the-holy-land/christian-emigration-from-the-holy-land-causes-and-numerical-data-13864.html

“Christians of the Holy Land” vanaf 60 minuten. https://youtu.be/H5p8mZ-HN-O

“Palestinian Christians under Israeli Occupation Speak Out”. https://youtu.be/kYWCpOHiNjk

 

Rapport

“Report on Christian Emigration: Palestine” van de Christelijke Oecumenische Heilige Land Stichting, https://hcef.org/106-report-on-christian-emigration-palestine/