Kumi Now! – 43 Defence for Children

Defence for Children International Palestine (DCIP) is een organisatie die zich inzet voor gratis juridische ondersteuning van Palestijnse minderjarigen in het Israëlische militaire gerechtssysteem of het Palestijnse jeugd juridisch systeem. DCIP brengt zware mensenrechtenschendingen aan het licht, zoals martelingen en andere onmenselijke en wrede of vernederende behandelingen of straffen tegen Palestijnse minderjarigen, zowel binnen het Israëlische militaire strafsysteem als het Palestijnse kinderrechtsysteem.

Hoewel DCIP aangesloten is bij Defence for Children International is het een zelfstandige organisatie en is het als een Palestijnse organisatie geregistreerd. Het is de enige lokale niet-overheidsorganisatie  in Palestina die opkomt voor de rechten van kinderen op de Westelijke Jordaanoever, oost Jeruzalem en de Gazastrook.

DCIP is binnen de door de Unicef aangestuurde werkgroep aangaande zware schendingen van rechten van Palestijnse jongeren de toonaangevende organisatie die rapporteert over kinderen in Israëlische militaire hechtenis. Deze Unicef werkgroep komt voort uit de veiligheidsraad resolutie nummer 1612 en rapporteert aan de secretaris-generaal van de VN.

Nadere informatie over DCIP is te vinden op http://www.dci-palestine.org/

Palestijnse kinderen groeien op een militaire bezetting, waar overtreders van mensenrechten onschendbaarheid genieten. Op de Westelijke Jordaanoever vallen de Palestijnen onder het  militaire rechtssysteem, terwijl de Israëlische kolonisten onder het Israëlische civiele recht vallen en beschermd worden door militairen nadele van de Palestijnen. In deze gemilitariseerde omgeving groeien de Palestijnse kinderen op met veel fysiek geweld, slechte toegang tot onderwijs leidend tot psychische trauma’s.

Ongeveer 500-700 kinderen, vooral jongens, komen jaarlijks terecht in het militaire systeem, waarbij fysiek en verbaal geweld normaal is. Ook  komt eenzame opsluiting regelmatig voor; deze kan wel 12 dagen duren. Het record is 23 dagen. In 2017 zaten 312 Palestijnse jongeren gevangen, waarvan 62 onder de 15.

Het meest worden de kinderen beschuldigd van stenen gooien en kunnen daarvoor tot 10 jaar of meer worden veroordeeld. Vaak bekennen ze schuld zonder zich schuldig te voelen, omdat dat de snelste manier is om uit de gevangenis te komen, vaak na 12 maanden.

Deze ervaringen leidden veelal tot ernstige psychische trauma’s. De kinderen worden vak ’s nachts gearresteerd en de ondervragingen zijn zwaar en traumatiserend.

Een voorbeeld van de behandeling zijn de belevenissen van Amir Othmna Darwish, 14 jaar oud.

Hij werd op 2 januari 2017 ’s nachts om half 4 door een twaalftal militairen gearresteerd, kreeg handboeien aan en werd naar Jeruzalem vervoerd voor ondervraging. Hij werd ondervraagd zonder rechtsbijstand. Hij werd beschuldigd van stenengooien en ton hij ontkende, werd hij gestomp en geslagen over zij n hele lichaam. Daarnaast werd tegen hem geschreeuw en werden smerige dingen over zijn moeder gezegd, terwijl ze dreigden zijn vader het werken onmogelijk te maken. Na vele uren ondervragen moest hij een document in het Hebreeuws, een taal die hij niet kent, ondertekenen. Toen hij medisch onderzocht werd, kreeg hij te horen ,dat de hij de blauwe plekken voor zijn arrestatie had opgelopen en kreeg hij geen medische behandeling. Uiteindelijk werd hij ’s middags vrijgelaten.