In de Kumi Now! van deze week (25-31 augustus) gaat het over “de kunst van het verzet”.
Palestijnen reageren heel verschillend op de Israëlische bezetting en gebruiken unieke vormen van verzet. De Dal al-Kalima universiteit van Kunst en Cultuur en andere scholen en kunstorganisaties weten dat kunst als creatief instrument van verzet een hoeksteen is van succesvol geweldloos verzet. Hieronder vind je wat je moet weten over Palestijnse kunstenaars en wat je kunt doen om in actie te komen: KUMI NOW.
Organisatie: Dar al-Kalima University College of Arts and Culture Aan deze universiteit studeren op dit moment zo’n 500 studenten. Het doel/de missie van dit instituut is de volgende generatie van creatieve Palestijnse leiders op te leiden; beeldende kunstenaars, componisten, musici, dansers, filmmakers en ontwerpers die in staat zullen zijn een dynamische Palestijnse identiteit te creëren.
Kunst als instrument voor creatief verzet
“Wat betreft de Israëlische bezetting verklaren wij dat onze enige optie als christenen verzet is. Verzet is een recht en een plicht voor christenen. Maar deze vorm van verzet kan alleen uit liefde voortkomen. Daarvoor is creativiteit nodig, die humane wegen vindt waarmee een beroep wordt gedaan op de menselijkheid van de vijand. Deze wijze van actief verzet doet in het gezicht van de vijand het beeld van God oplichten. Op deze manier willen we het onrecht stoppen en de dader dwingen tot beëindiging van zijn agressie. Zo bereiken we het beoogde doel: land, vrijheid, waardigheid en onafhankelijkheid terugkrijgen.”
Palestijnen geloofden dat het Israëlisch-Palestijns conflict een sprint zou zijn. Deelnemers gedroegen zich ernaar en raakten al heel snel buiten adem. Echter, nu realiseert men zich dat dit conflict als een marathon is. Bij een marathon moet je anders ademhalen, je moet op een andere manier trainen en je moet een lange adem hebben.
Al te vaak is de Palestijnse tragedie neergezet als een humanitaire crisis, niet als één die te maken heeft met identiteit en zelfbeschikkingsrecht. Kunst zou een luxe zijn die Palestijnen zich niet kunnen veroorloven. Wat zij nodig hebben is brood om te eten, zo dat zij weer een dag kunnen overleven.
Maar de mens “zal niet bij brood alleen leven”. Kunst en cultuur voeden de ziel. Het geeft kracht om te weigeren aan de ontvangende kant te staan, beschouwd te worden als slachtoffers. Mensen worden in staat gesteld acteurs te worden in plaats van toeschouwers. Het geeft hen de lange adem nodig voor verzet.
Maar kunst doet meer dan het opnieuw bevestigen van de menselijkheid van verzet, kunst is een belangrijke brug tussen Palestina en de rest van de wereld.
Het Verhaal: Baha Abu Shanab, filmmaker
Baha Abu Shanab, een 19-jarige Palestijn uit Hebron, ging naar de Dar al-Kalima University College of Arts and Culture om toerisme te studeren en tourgids te worden. Na zijn eerste semester besloot hij dat toerisme niet bij hem paste en ging verder met film. Dar al-Kalima biedt als eerste en tot nog toe als enige dit programma in Palestina. Hier ontdekte hij zijn kwaliteiten en talenten en de universiteit investeerde in zijn kracht.
Als afstudeeropdracht regisseerde Baha een film over Checkpoint 300, het militaire checkpoint dat de scheiding vormt tussen Bethlehem en Jeruzalem. Een maand lang ging hij elke dag naar het checkpoint, al om twee uur ’s nachts, als de eerste Palestijnen die in Jeruzalem of Israël werken daar aankomen. Hij filmde wat deze mensen hier elke dag meemaken. In zijn documentaire getiteld ”The Living of the Pigeons”, (Het leven van de Duiven) genoemd naar een regel in een gedicht van Mahmoud Darwish, komt maar één interview voor; de beelden zijn krachtiger dan duizend woorden. De film laat vluchtige beelden zien van de onwerkelijke uren in de vroege ochtend en de dagelijkse ervaring van het spitsuur waar de Palestijnse werkers elke dag mee te maken hebben bij Israëlische checkpoints.
Baha’s film heeft verschillende awards gekregen. Belangrijker dan de awards zelf is dat de film een creatief en krachtig instrument werd om het Palestijnse verhaal op een nieuwe manier te vertellen. De film toont de bezetting en de vernedering op een manier die woorden niet kunnen.
Hieronder onze eigen vertaling van het gedicht van Mahmoud Darwish.
Denk aan Anderen
Als je je ontbijt klaarmaakt, denk dan aan anderen. Vergeet niet de duiven eten te geven.
Als je je eigen oorlogen voert, denk dan aan anderen. Vergeet hen niet die wanhopig vrede vragen.
Als je je waterrekening betaalt, denk dan aan anderen die regenwater drinken.
Als je thuiskomt, in jouw huis, denk dan aan anderen. Vergeet hen niet die in tenten wonen.
Als je slaapt en planeten telt, denk dan aan anderen. Er zijn mensen die geen beschutting hebben waar ze kunnen slapen.
Als je je uit in metaforische uitdrukkingen, denk dan aan anderen die hun recht van spreken zijn kwijtgeraakt.
Als je aan anderen denkt die in zichzelf gekeerd zijn, denk dan aan jezelf en zeg: ik zou een kaars willen zijn die de duisternis doet vervagen.
Aktie
Je kunt een student ondersteunen via een bijdrage aan: Bright Stars of Bethlehem scholarship: www.brightstarsbethlehem.org.
Meer informatie over Dar al-Kalima is te vinden op hun website http://www.daralkalima.edu.ps/en/ via facebook: https://www.facebook.com/daralkalimaUniversity of op You Tube: https://www.youtube.com/user/DyarProductions.