Kumi Now! – 54 Jahalin Solidarity en de bedoeïenen

Gemeenschappen van Bedoeienen die vluchteling  zijn en leven onder de militaire bezetting van Israel hebben tientallen jaren van afbraak van hun huizen en gedwongen verplaatsingen meegemaakt, die samengaan met virtuele, niet- bestaande dienstverlening. Al Khan al-Ahmar is één van hun dorpen. Jahalin Solidariteit spant zich in om de Israelische regering aansprakelijk te stellen voor  deze overtredingen, om de veiligheid en de gezondheid van dorpen als Al Khan al Ahmar zeker te stellen. Wat nu volgt is dat, wat je moet weten over Al Khan al-Ahmar en wat je kunt doen, zodat we samen kunnen opstaan.

Jahalin Solidariteit is een Palestijnse non-profit organisatie die er op gericht is ontwikkelingswerk te doen en te werken met Palestijnse dorpen (in het bijzonder die van Bedoeienen, maar ook met andere, speciaal in Area C en Oost Jeruzalem), die aangewezen zijn voor gedwongen verplaatsingen. Als zodanig is Jahalin Solidariteit een voorbeeld van een initiatief van een ‘civil society’ die zich er op toelegt de rechten van Bedoeienen en andere Palestijnen te beschermen, die leven onder bezetting, vooral van diegenen in een situatie, waar mensen voortdurend leven met gedwongen afbraak van hun huizen en de dreiging uit hun huis gezet te worden door de Israelise militaire autoriteit. Jahalin Solidariteit werkt samen met andere initiatieven van Palestijnen, waar onder van Bedoeienen, die uit zijn op een ‘civil society’ en steunt hun inspanningen om te blijven wonen waar ze 60+ jaar hebben gewoond, in de omgeving van Jeruzalem of elders, het Palestijnse recht op terugkeer in stand te houden en de bezetting door Israel te beëindigen. Jahalin Solidariteit werkt tegenwoordig met de filmmaker Guy Davidi om de serie ‘Twilight of a school’ (zie ‘het ‘verhaal hieronder) voort te zetten. De komende films zullen Nazreen en Ali volgen en twee andere kinderen aan de Al Khan al-Ahmar school en stem geven aan de aspiraties en de carriëre plannen die door de school mogelijk gemaakt worden. Ze willen meer kinderen filmen terwijl de school er nog staat en dan over een paar maanden deze kleine dromers volgen om te zien of ze (zoals veel andere kinderen) toegang krijgen  opleidingen.

Jahalin Solidariteit heeft hulp nodig bij het produceren van deze films en het vertalen daarvan in zoveel mogelijk talen. Je kunt voor dat doel een gift overmaken op hun website https://jahalin.org/donate/.

Je kunt Jahalin vinden op hun website https://jahalin.org., of op Facebook https://www.facebook.com/JahalinSolidarity.com/ of op Twitter https://twitter.com/jahalin of op YouTube https://www.youtube.com/channel/UCBwcWLI4MEiWPCcr67A7CiA.

 

Toen Israel in 1967 de Westelijke Jordaanoever bezette lieten ze de Bedoeienen over het algemeen met rust, hoewel in 1970 het leger grote gebieden in die regio  voor de ‘veiligheid’ innam en toen langzamerhand het land ‘gaf’ aan kolonisten om de nederzettingen Ma’ale Adumim en Kfar Adumim te ontwikkelen, naast het dorp Al Khan al Ahmar. Dit veranderde na de Oslo overeenkomst van 1993, toen Al Khan al Ahmar deel werd van de door Israel gecontroleerde Area C (die 60 % van de Westelijke Jordaanoever bestrijkt). Er zijn geen bouwvergunningen gegeven aan de daar neergestreken vluchtelingen en die zijn bijna nooit gegeven aan de 300.000 Palestijnen die in Area C leven. In 2010 werkte Ragavim, een rechtse groep van kolonisten er aan het dorp op te heffen en de iconische ‘autobanden-school’, gebouwd in 2009, af te breken zodat er meer huizen voor kolonisten konden worden gebouwd. Regavim heeft een juridische strijd gevoerd om het dorp en de school af te breken, een bevel van het leger tot afbraak van de school volgend, in 2009, terwijl die nog werd gebouwd.

In 2012 maakte Israel een plan bekend om de bewoners van de streek te verplaatsen naar een gebied ten Noorden van Jericho. Dorpsbewoners vochten het plan aan met behulp van hun advocaat en activistische organisaties. Het dorp werd daarbij gesteund door UNWRA met het argument dat de afbraak van het dorp en de school “de uitwerking zou hebben dat de kinderen van de gemeenschap verstoken zouden worden van hun opleiding en hun toekomst in gevaar zou brengen”. Ondertussen hebben Joodse kolonisten en Regavim er steeds op aangedrongen dat het dorp onmiddellijk afgebroken moest worden.

De school werd gebouwd door de Italiaanse hulp organisatie ‘Vento di Terra’(Wind van de Aarde) en van vrijwilligers, met geld dat ook kwam van de co-directeur van Jahalin Solidarity, die in die tijd bezig was fondsen te werven voor een schoolbus, zodat de kinderen hun opleiding zouden kunnen krijgen. Deze plannen, voor de eerste school die daar de gemeenschap zou dienen, kreeg slechts een maand later een bevel tot afbraak omdat men geen bouwvergunning had van het leger. Zoals gewoonlijk was er geen plan van de Israelische regering te vervangen  wat verloren zou gaan bij de afbraak van de school.

De strijd ging door en in 2015 werden alle zonnepanelen in het dorp geconfiskeerd. In 2017 werd de dorpsbewoners bekend gemaakt dat hun enige optie was te verhuizen naar een plaats, dicht bij de vuilnis stortplaats van Abu Dis. Niet alleen was deze plaats het bezit van Palestijnen in een ander dorp, elke familie kreeg slechts 250 vierkante meter toegewezen voor hun familie en kudden. Het is geen landbouwgrond, het is ook geen woestijn, en misschien het ergste van dit alles is dat, als gevolg van de nabijheid van de vuilstortplaats, het er vuil is en stinkt. Bedoeienen die in de negentiger jaren van de vorige eeuw waren gedwongen daarheen te verhuizen leefden in diepe armoede onder afschuwelijke omstandigheden.  Het moet gezegd worden dat verplaatst worden naar stedelijke of half-stedelijke omgevingen in het bijzonder moeilijk is voor Bedoeienen- vrouwen, die in dat proces hun traditionele rol en manier van leven verliezen. In plaats van zich vrij te kunnen bewegen als herder en naar de markt gaan voor de verkoop van hun producten, waardoor zij inkomen hadden, verliezen zij steeds meer van hun zelfstandigheid en worden afhankelijk van hun echtgenoten, dikwijls beperkt tot het leven binnen voor hen vreemde, betonnen huizen. Steeds meer worden ze slachtoffer van seksueel geweld door mannelijke familieleden, kolonisten en militairen.

In mei 2018 vaardigde het Israelische Hooggerechtshof een bevel uit: het Israelische leger kon in juni beginnen met het verplaatsen  van het dorp en het samen met de school verwoesten. Sinds die tijd lopen er rechtszaken die de staat en het dorp dwingen tot een compromis te komen. Het juridische team van Al Khan al-Ahmar heeft bewijzen naar voren gebracht dat het dorp en de gebouwen ervan inderdaad legaal zijn, gebaseerd op documenten uit de tijd van het Britse Mandaat, terwijl de staat een andere streek voor het herbouwen van het dorp heeft aangeboden, onder voorwaarde dat de dorpsbewoners instemmen vrijwillig te gaan verhuizen. De staat vertelde niet aan het Hooggerechtshof dat de nieuwe plaats minder dan een halve kilometer verwijderd van een fabriek voor afval-verwerking, in de woestijn, die te zout is voor de al kleiner wordende kudden van schapen en geiten van de Bedoeienen.

Vlak voor dit gepubliceerd was, in september 2018, trok het Hooggerechtshof zijn uitspraak in en besliste dat het dorp ontmanteld kon worden, te beginnen in de volgende week. Toen bewoners en activisten protesteerden tegen deze op handen zijnde afbraak, nam het Europees Parlement een motie aan dat de afbraak van Al Khan al-Ahmar een “ernstige overtreding was van het Internationale recht”.

Tegenwoordig gaat het juridische gevecht door terwijl de bewoners voortdurend worden lastig gevallen door kolonisten. Afvalwater van de dichtbije Israelische nederzetting lekt dikwijls weg en maakt een meer van vuil water bij het dorp. De wereld was duidelijk in zijn veroordeling van de manier waarop Israel de Bedoeienen behandelt. Adalah stelt: “De Verenigde Naties en de Europese Commissie veroordelen het originele Prawer Plan en eisen het ongedaan te maken. De Verenigde Naties Commissie voor het elimineren/laten verdwijnen van aan ras gerelateerd geweld (CERD) drong er bij de Israelische regering op aan het Prawer Plan in te trekken omdat het “discriminerend” was en “de voortdurende methode van huis-afbraak en gedwongen verplaatsingen van inheemse Bedoeienen zou legaliseren”.

Verder noemde het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken in een rapport, vrijgegeven in februari 2014 de behandeling van Bedoeienen één van Israels “belangrijkste problemen met de mensenrechten”, opmerkend dat verplaatsingen van hen zou vragen om “rechten op te geven op het land dat zij generaties lang bewoonden en hen zou scheiden van hun manieren van levensonderhoud”.

Op grond van duidelijke uitspraken van de internationale gemeenschap en de Verenigde Naties over de illegaliteit en de immoraliteit van Israels omgaan met de Bedoeienen dorpen zou men hopen dat Israel zijn harde optreden tegen de Bedoeienen-stammen zou heroverwegen. Helaas, burgerlijke en militaire leiders schijnen doof te zijn voor deze argumenten en zetten hun plannen in het voordeel van de kolonisten door. De rechtbanken waren meer terughoudend, maar dit heeft slechts de tragedie van de Bedoeienen dorpen vertraagd, zodat deze nu al tientallen jaren duurt. Dit betekent dat Bedoeienen-gemeenschappen hun leven jaar na jaar leven  met, op zijn best, onzekerheid over hun toekomst. Het betekent ook dat voortdurend werk en inspanning vereist zijn om aandacht te houden voor de aanklachten in de rechtbanken en het publiek alert te houden.

Gedurende de week doet KumiNow zijn best een keur van verhalen over deze en andere organisaties te delen en te publiceren over hoe Bedoeienen en hun bondgenoten vechten om hun land en hun gemeenschappen te beschermen.

Nizreen, een leerling van de Al Khan al-Ahmar school

Ik wil lerares worden. Ik houd van wiskunde en ik wil wiskundelerares worden.

Ik zou ook Engels willen kunnen spreken. Er is een lerares voor Engels hier. Ze heet Sahar. Zij leert ons de letters en hoe je die kunt lezen. Die lerares Engels legt ons alles uit en helpt ons de dingen te begrijpen. De leraren helpen ons veel omdat de school misschien afgebroken wordt.

Sommige vaders van de meisjes  hier willen die meisjes niet naar school sturen, maar mijn vader wel. Vaders willen soms de meisjes wel naar school sturen omdat de school hier is en ze niet ver hoeven te lopen. De meisjes mogen naar school omdat de school dichtbij is.

Er is een meisje in onze klas van een ander dorp. Ze is de beste van onze klas. Ze is héél knap. Ze krijgt de hoogste cijfers voor al haar examens. Thuis moet ze veel doen, want ze is de oudste en haar moeder is heel erg ziek en ze moet haar oma met de dieren helpen. Als de school te ver weg zou zijn zou ze er niet naar toe kunnen.

Het hoofd van onze school zei dat, als ze de school gaan afbreken, we een grote tent gaan opzetten om daarin les te krijgen. Die is dan ook voor de kleine kinderen, die niet naar de kleuterschool kunnen. Er was hier vroeger een kleuterschool, maar een storm blies die omver.

Uit de korte film “Twilight for a school (Schemer voor een school)-Nizreen” door Guy Davidi. Te zien op https://jahalin.org/twilight-of-a-school-nizreen/ Kijk ook naar: “Twilight of a school-Ali”, https://jahalin.org/twilight-of-a-school-ali/.

 

Kumi actie

Israel houdt ervan mensen te verplaatsen tegen hun wil. In het geval van Al Kahn al Ahmar worden de dorpelingen gedwongen te kiezen tussen twee absurde opties. Zoals Amira Hass schrijft in Haäretz: “Wie zou geloven dat de Joodse democratische staat niet-Joden twee opties zou voorstellen als plaatsen om te gaan wonen, óf naast een vuilnis stortplaats, óf naast een fabriek die afval verwerkt?”.

De Verenigde Naties heeft, in het bijzonder in de vierde Geneve Conventie, Israel herhaaldelijk bekritiseerd voor deze praktijk en heeft die beschreven als gedwongen verplaatsingen, wat volgens internationaal recht een oorlogsmisdaad is. Laten wij Israel er aan herinneren dat volgens het internationale strafrecht “de verplaatsing – direct of indirect – door een bezettende macht van de burgerbevolking van zijn eigen gebied naar het bezette gebied” een oorlogsmisdaad is. De hoogste regeringsautoriteiten van Israel hebben het internationale recht vergeten; Avigdor Liberman, de Minister van Defensie schreef  het volgende bevel: ”Al Khan al Ahmar zal worden ontruimd! .Niemand staat boven de wet. Niemand zal ons verhinderen om onze soevereiniteit en verantwoordelijkheid voor de staat uit te oefenen”.

Help Benjamin Netanyahu en Avigdor Liberman en de rest van het kabinet bezig te houden zonder tegen het internationale recht in te gaan door hun uitgeknipte papieren poppetjes te sturen. Stuur die naar Avigdor Liberman met een bericht, zoiets als: “Bij uw volgende kabinetsvergadering kunt u plezier hebben door deze papieren poppetjes her en der te schuiven. Stop met het spelen met Palestijnen”.

Stuur je poppetjes naar:

The Knesset;   Attn Avigdor Liberman,

Jerusalem 9195016; Israel.

Deel een foto van je papieren poppetjes, samen met wat je erbij schreef, op sociale media. Doe er de link bij naar deze pagina van de Kumi Now website met de hashtags  #SaveMySchool, #KumiNow, en #Kumi2.

Reacties op de uitspraak van het Israelische Hooggerechtshof:

“In hun uitspraak beschrijven de rechters Amit, Meltzer en Baron een imaginaire wereld met een systeem van gelijkwaardige verdeling die rekening houdt met de behoeften van Palestijnen, alsof er nooit een bezetting was”.

De uitspraak toont weer opnieuw dat degenen die leven onder bezetting geen recht kunnen verkrijgen in de rechtbanken van de bezetter.

“Het Israelische Hooggerechtshof in dienst van de bezetting”, van B’Tselem.

“Dat dit (Engelse) Lagerhuis …. gelooft dat de afbraak van deze gebouwen een flagrante veronachtzaming  was door Israel van zowel de wil van de internationale gemeenschap, als van het internationale recht; verder merkt het op dat het gedwongen opgelegde milieu van de dreiging van afbraak, de illegale uitbreiding van nederzettingen en de gedwongen verplaatsingen een dagelijkse realiteit is in de gemeenschappen in de Bezette Palestijnse Gebieden….”.

Vroeg op de dag motie in het Engelse Lagerhuis, april 2018.

“Het Hooggerechtshof bewees vandaag dat het zijn rol als Hoog Gerechtshof heeft beëindigd.

In de uitspraak van 5 september 2017 ten aanzien van Al Khan al-Ahmar heeft het Hooggerechtshof een duidelijke boodschap gestuurd aan Palestijnen die onder de bezetting leven: “Jullie hebben hier iets te zoeken”.

Het Hooggerechtshof heeft zijn historische rol beëindigd.

Ayalet Sjaket is er in geslaagd het Hooggerechtshof te veranderen in een gerechtshof van de kolonisten”.

Statement door Adv. Tawfiq Jabareen, 6 september 2018.

“In hun uitspraak waarin ze de afbraak van het dorp goedkeuren hebben de rechtbanken de staat groen licht gegeven om een campagne te starten van een totale afbraak en deportatie van zo’n 20 andere Bedoeienen-gemeenschappen in de regio”.

Amira Hass, journalist van Haaretz.

“Met deze schandelijke en duidelijk onwetmatige uitspraak heeft het Hooggerechtshof een patroon van medeplichtigheid bevestigd aan de gedwongen verplaatsingen van Palestijnse burgers ten gunste van de uitbreiding van uitsluitend Joodse nederzettingen. Het Hof heeft de Palestijnen niet alleen geheel en al de bescherming ontzegd die hun wordt gegeven door het internationale humanitaire recht, maar ook de discriminatie-praktijken van Israel  rechtsgeldigheid gegeven.

 

Als de internationale gemeenschap niet onmiddellijk de nodige actie om deze misdaad te stippen onderneemt dan zullen duizenden andere Palestijnen in Jeruzalem en de Jordaanvallei het imminente risico van gedwongen verplaatsing tegemoet zien.

Gedwongen verplaatsing van mensen onder bezetting is een ernstige overtreding van de 4^e Geneva Conferentie. De deportatie en verplaatsing van de hele, of van delen van de bevolking binnen of buiten de Bezette Gebieden is een oorlogsmisdaad volgens Artikel 8 van het Instituut van Rome.”

Amnesty International en Saleh Higazi, directeur van het Kantoor van Amnesty International in Jeruzalem.

Artikelen:

–“Khan al-Ahmar. Setting the record straight”, door Angela Gotfrey-Goldstein in +972 Magazine. https://www.972mag.com/khan-al-ahmar-setting-record-straight/139270/

-“Ex-Jewish Agency Chief Slams Fellow Settlers over Eviction of Neighbouring Bedouin” : https://www.jahalin.org/ex-jewish-agency-chief-slams-felollow-settlers-over-eviction-of-neighbouting-bedouin/

-“Khan al-Ahmar not illegal, lawyer evidence shows” in Middle East Monitor: https://www.middeleastmonitor.com/20180820-khan-al-ahmar-not-illegal-lawyer-evidence-shows/

-“The expulsion of Khan al-Ahmar: August 2018 update” in B’Tselem: https://www.btselem.org/facing_expulsion/20180815_update_on_planned_expulsion_of_khan_al_ahmar

-“Between garbage and sewage: Israel’s future plan for Khan al Ahmar” door Haggai El-Ad in +972 Magazine: https://972mag.com/between-garbage-and-sewage-israels-future-plan-for-khan-al-ahmar/137299/

Video’s:

“The School at Khan al-Ahmar” door Helen Eisler: https://jahalin.org/the-school-at-khan-al-ahmar

“Supporting Education in Bedouin Communities” from UNDP Palestine. https://youtu.be/Dnlpk21C5aw

“De destruction of Khan al-Ahmar and Death of the Two-State Solution” from PressTVUK: https://youtu.be/dU-x80jTEBE

“Save Khan al-Ahmar” from B’Tselem: https://youtu.be/Ar8VF4R71Wg

“Education Challenges in Area C- the Case of Khan al-Ahmar” van GVC Italia: https://you.tube/c-BBRYlyPo

“Khan al-Ahmar-Palestine”” from Government of Palestine: https://youtube.be/EU_OzfNbWe4

”Looming Demolition of the Khan al-Ahmar Village” from AP Archives: https://you.tu.be/bG9HsYcmNKQ

Video’s over Jahalin:

“High Hopes” van Guy Davidi: https://www jahalin.org/high-hopes

“Jahalin” van AIGVideo: https://youtu.be/c1ptrxC8TNs

“Nowhere left to go-the Jahalin Bedouin” Van Harvey Stein en Angela Godfrey-Goldstein: https://youtu.be/gOxwVIGn0R4