Toine van Teeffelen: ‘Lentedagen’

Toine van Teeffelen, Nederlander, getrouwd met een Palestijnse, inwoner van Bethlehem, schrijft in zijn columns over het leven onder bezetting. Deze keer over taxichauffeurs.

De taxichauffeur is duidelijk nerveus. Hij remt plotseling als een auto voorbij komt die hij niet ziet. Tijdens de rit blijft hij praten. “Het is staatsterrorisme”, zegt hij over de dood van Ahmed Manasreh de vorige avond. “Het zijn de verkiezingen in Israël. Ze willen laten zien wie hier de heerser is.” En:” Ongelofelijk, de racistische behandeling van taxichauffeurs in de omgeving van Battir en Waad Foekin. ”

Donderdag is het stakingsdag na de dood van Manasreh en van verschillende andere Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever eerder deze week. Alle winkels en bedrijven zijn gesloten. Het is tevens eerste lentedag, oftewel moederdag, een grote dag hier. Dit keer een mooi weer-dag ook.

Ik realiseer me opnieuw dat men helaas aan het voortdurende doden onder bezetting gewend raakt, al is het nooit helemaal. De gespannenheid van de bestuurder dwingt me dit keer om de verslagen van persbureaus en kranten aandachtig te lezen.

Het Israëlische leger zegt dat er “frictie tussen Palestijnen” was en dat stenen naar auto’s werden gegooid. Soldaten kwamen tussenbeide, doodden Manasreh en verwondden nog een Palestijn.

Familieleden van Manasreh hebben een totaal ander verhaal. Eerst was er een auto-ongeluk. Iemand die bij het ongeluk betrokken was was uitgestapt om te zien wat er met zijn auto was gebeurd. Hij werd vanuit een militaire wachttoren beschoten. Toen kwam Manasreh uit zijn auto en bracht de gewonde man naar een nabijgelegen ziekenhuis. Manasreh keerde terug om de familieleden van de gewonde man thuis te brengen. Bij het bereiken van die familieleden, die in de auto waren achter gebleven, werd hij zelf doodgeschoten. De familieleden van Manasreh zeggen dat het “meer dan bizar” was om te denken dat hij stenen gooide. Het gebeurde allemaal in de buurt van Road 60, bij de zuidelijke ingang van Bethlehem.

Vanochtend schrijft Amira Hass in Haaretz over het gebeurde op 4 maart, alweer enkele weken geleden, toen twee Palestijnen ten westen van Ramallah werden gedood nadat ze met hun auto op een groep soldaten waren ingereden en een soldaat ernstig gewond was geraakt. Terwijl de Israëlische media achteraf aangaven dat de schoten van de soldaten uit zelfverdediging waren, gaf een video, gevonden door Btselem, de Israëlische mensenrechtenorganisatie, aan dat 9 van de 10 kogels 4,5 minuut na de aanslag waren afgeschoten – bewijs van moedwillig doden.

Vrijdag is het Marathon Dag. De staking is voorbij en mensen mogen weer bewegen en mogen dat lang en goed doen. Muziek langs de weg staat hard aan, hardlopers en wandelaars worden toegejuicht of krijgen de high five. Het leven gaat door. Er zijn meer dan 8000 deelnemers – meer dan in voorgaande jaren. Mary laat me een video op Facebook zien hoe dichtbij Rachel’s Tomb sommige  mensen “vrij, vrij Palestina” roepen onder de militaire uitkijktoren.

We vertellen elkaar volgend jaar eindelijk eens deel te nemen aan de marathon, als snelwandelaars.

Toine van Teeffelen

Bethlehem, 24 maart 2019

http://www.palestine-family.net/index.php?nav=5-15&cid=6&did=9380&pageflip=1