Veel inwoners weigeren het noorden van de Gazastrook te verlaten, sommigen keren er zelfs terug. (VK)
In het zuiden is het al overvol en gebrek aan alles en allerminst veilig.
‘Ik weiger mijn woonplaats te verlaten, al blijft Israël aandringen. Niet alleen als arts, maar ook als Palestijnse burger’, vertelt verpleegkundige Sabbah. ‘Ik wil niet hetzelfde beleven als mijn voorouders 75 jaar geleden is aangedaan. We hebben een land en verdienen net als andere volken een toekomst.’ Zijn voorouders behoorden tot de honderdduizenden Palestijnen die bij de stichting van de staat Israël in 1948 werden verjaagd of vluchtten – wat door Palestijnen de Nakba (‘catastrofe’) wordt genoemd. Zo kwam zijn familie in Gaza terecht.